Kalcyfikacja miazgi zębowej to proces, w którym dochodzi do zwapnienia miazgi zęba. Czyli kanek miękkich, które znajdują się we wnętrzu zęba, w jego centralnej części. W normalnych warunkach miazga zęba składa się z tkanek łącznych, naczyń krwionośnych oraz nerwów. Jednakże w przypadku kalcyfikacji dochodzi do powstawania złogów zwapniałych w miazdze zęba.
Kalcyfikacja miazgi zębowej może mieć różne przyczyny, w tym urazy mechaniczne, infekcje bakteryjne, choroby metaboliczne, a także starzenie się zęba. Zwapniałe złogi w miazdze zęba mogą być niewielkie i nie powodować żadnych objawów. Jednakże w przypadku zaawansowanej kalcyfikacji mogą doprowadzić do zablokowania kanałów korzeniowych, co uniemożliwia prawidłowe funkcjonowanie zęba.
Leczenie kalcyfikacji miazgi zębowej zależy od stopnia zaawansowania choroby i jej objawów. W niektórych przypadkach zaleca się usunięcie zwapniałych złogów i przeprowadzenie zabiegu endodontycznego. Czyli usunięcie miazgi z zęba w procesie leczenia kanałowego. W innych przypadkach można zastosować terapię zachowawczą. Polegającą na stosowaniu preparatów zewnętrznych, które stymulują procesy regeneracyjne w zębie i zapobiegają dalszej kalcyfikacji miazgi.
Powrót do: SŁOWNIK